Bodybuilder Eddy Wilson komt in Suriname tot rust

Cribs

 

Voor de Rubriek Cribs gaat de redactie van Surgoed op zoek naar bekende Surinamers die willen laten zien waar en hoe ze wonen en hoe hun Cribje is ingericht. Dit keer hebben we een bezoek gebracht aan de enige Surinaamse professionele bodybuilder Eddy Wilson (40).

Aan de Kersstraat, dicht bij het Diaconessenziekenhuis op Zorg en Hoop, staat het tijdelijke onderkomen van Eddy. In verband met zijn vele en langdurige verblijf in het buitenland heeft hij zijn eigen woning, nabij Kwatta, gemakshalve verhuurd. Nu hij, langer dan de verwachte paar weken al een aantal maanden in Suriname is, voelt hij zich dank-baar voor de gastvrijheid van zijn beste vriendin en haar moeder. “Dit is niet de eerste keer dat ik hier voor langere tijd blijf, ik voel me hier prettig en erg welkom.” Het huis voelt daarom ook als zijn eigen thuis. Eddy heeft niet veel nodig om zich thuis te voelen. Nadat hij eerder in Nederland, Duitsland en zelfs een tijdje in Hongarije heeft gewoond, weet hij het overal naar zijn zin te maken. Dit betekent niet dat het altijd gemakkelijk voor hem is geweest aan de nieuwe culturen te wennen. Vooral in Duitsland was het eerste jaar erg zwaar. “Ik sprak de taal niet en kende helemaal niemand. Ook moest ik erg wen-nen aan de Duitse hardheid en directheid.”

Waar ter wereld hij ook woont, Eddy voelt zich Surinamer. Dat hij ook een trotse Surinamer is zien we aan de foto die na een van zijn wedstrijden is gemaakt. Gehuld in een pangi, met hoofdtooi en een speer, poseert hij voor de Surinaamse vlag. “In Suriname kom ik pas echt thuis en kom ik tot rust. De Surinaamse vlag wilde ik per se op de achter-grond hebben.”

Hangmat

De hoge neutenwoning is gebouwd in de jaren zeven-tig. Sindsdien is er, op een likje verf na, weinig aan
de woning veranderd. Het huis is wel aan een op-knapbeurt toe, maar die laat nog even op zich laat wachten, zegt de eigenaresse. “Mijn moeder is op leeftijd en kleine veranderingen aan het huis veran-deren haar vertrouwde omgeving. Dat vindt ze niet zo prettig.”

Dat Eddy hier al jaren kind aan huis is blijkt als hij spreekt over de vader van zijn beste vriendin. Rechts naast de ingang van de woning prijkt boven het schoenenrek zijn opvallende kleurenfoto. Hij is vijf jaar geleden overleden. Eddy’s ogen beginnen te glinsteren bij de gedachte aan hem. “Meneer D. heeft mij altijd gesteund en verteld hoe trots hij op mij is.”

Opvallend element is ook de deur zelf. Dit is een zo-genaamde boerendeur die bestaat uit een onder- en een bovenkant die los van elkaar geopend kunnen worden. Hierdoor kan je toch contact met elkaar onderhouden ook al is er geen keukenraam. Buiten tussen de neuten bungelt namelijk een hangmat.

Voor Eddy is dit zijn favoriete plek. “Na een drukke dag of training lig ik hier te ontspannen en denk ik aan mijn volgende carrièrestappen, trainingen en droom ik een beetje.”

Keuken

Als topsporter, en zeker voor een wedstrijd, is de keuken een belangrijke plek in huis. Zo’n zes we-ken voor de grote dag begint Eddy aan een strak voedingsschema om in wedstrijdvorm te komen. Dit betekent dat er zeven tot acht afgemeten maaltij-den op het menu staan. Hij maakt deze zelf en legt het vriesvak vol met voorgeproportioneerde stukjes vis en kip. Eddy is niet altijd zo streng voor zichzelf. “Als ik geen wedstrijd heb vind ik dat ik ook gewoon naar een warung moet kunnen gaan.”

Hoewel Eddy te gast is aan de Kersstraat zie je duidelijk zijn aanwezigheid. Een gifgroene Kawasaki motorfiets staat buiten onder een doek weggestopt.

“Ik houd van motorrijden maar na een behoorlijke val staat hij nu wel een tijdje stil.” Als professioneel bodybuilder kan hij het risico op blessures niet ne-men zegt hij, terwijl hij de verwondingen op zijn armen laat zien.

Ook de sporen van zijn succesvolle carrière zijn in het huis zichtbaar. Met trots toont hij de ingelijste foto van de dag dat hij werd gedecoreerd door de president. Dit kwam voor Eddy als een grote ver-rassing. “Ik kwam terug in Suriname en wist alleen dat ik was uitgenodigd op het presidentieel paleis. Dat vond ik al bijzonder en toen werd ik ook nog naar voren geroepen en toegesproken.” Hij voelt zich daardoor echt gewaardeerd voor zijn inzet voor Suriname. De trofeeën en medailles die hij tot nu toe veroverde staan in zijn eigen woning. Toch zal Eddy als het aan hem ligt niet lang in Suriname blij-ven. Om zijn kansen om Mister Olympia te worden te vergroten wil hij naar de VS verhuizen. “Ik heb een nieuwe trainer in Amerika gevonden die me kan helpen bij het realiseren van mijn grootste droom”, mijmert Eddy al bungelend in zijn hangmat.

Categorieën: Cribs

Tags:

Lees meer nieuwsberichten over vastgoed in Suriname!