Hij schrok dus ook niet heel erg toen hij een week later een paar hevig gebarende mannen op zijn terrein zag staan. Twee van hen waren bezig met een meetlint, terwijl de derde zich over een tekening boog. Zeker een controle van de Dienst Grondinspectie, dacht Soeresh. Hij parkeerde zijn auto op de berm en liep naar de mannen toe. ,,Goedemiddag heren”, riep hij joviaal. ,,Wat vindt u van mijn omheining?” De mannen keken onbegrijpend, afwisselend naar elkaar en naar Soeresh. ,,Hoezo, uw omheining”, vroeg de man met de tekening in zijn hand wat bozig. Hendrik, zoals hij heette, haalde na wat vijven en zessen een beschikking uit zijn zak. Met licht verhoogde hartslag bekeek Soeresh het papier. Dit ging inderdaad over zijn perceel. Hendrik vertelde dat hij toestemming had er een winkel op te bouwen. Daarvoor had hij zelfs een bestemmingswijziging aangevraagd, want oorspronkelijk was het terrein aan Imro uitgegeven voor tuinbouw. Nadat Soeresh zijn kant van het verhaal had verteld, begrepen ze beiden niet hoe dit mogelijk kon zijn. Uiteindelijk besloten ze naar het ministerie van Ruimtelijke ordening, Grond en Bosbeheer (RGB) te gaan, om uitleg te vragen.