Cribs: Gail Eijk
Cribs: Gail Eijk
Cribs
Binnenkomen en meteen het gevoel krijgen welkom te zijn, dat gebeurt bij Gail Eijk thuis. Dat is niet zo vreemd als je het huis ziet staan: lieflijk en pittoresk in de woonwijk ‘Citrus Plantage’. Mooie muziek en geurende wierook vanuit het huis komen je al tegemoet als je buiten staat. Bij de deur staat Gail Eijk met brede smile: “Kom maar binnen. Neem plaats op de bank”, zegt ze hartelijk. Om direct toe te voegen: “Hij is misschien wat doorgezakt, maar ik weiger hem van de hand te doen. Hij zit nog lekker en is nog steeds comfortabel.” En dat klopt: het is de perfecte setting om het interview te beginnen.
Verzekering
Uit haar autobiografische boek ‘Tranen voor mijn horizon’ blijkt waarom zij zo’n waarde hecht aan een eigen plek: een huis ontbrak vaak in haar jeugd en ze leefde zelfs een tijd op straat. “Het boek is om jongeren te inspireren door te gaan om hun droom te verwezenlijken. Een eigen huis hebben, was altijd mijn droom. Het betekende voor mij veel meer dan voor de doorsnee persoon.
Het lijkt gek, maar het was een verzekering. Niet alleen voor mij, maar ook voor mijn kinderen.” Het huis is op de windrichting gebouwd. “Als je alle ramen en de achter-deur opendoet, dan heb je echt een doorstroom van wind. Het huis is bovendien van cementboard gemaakt, waardoor het ook best koel is. Ik heb er bewust voor gekozen om te bouwen met dit systeem omdat het snel bouwen was, waardoor ik niet te lang in een huurhuis hoefde te zitten. Je krijgt een
hypotheek, en het begint meteen te lopen en dan moet je ook nog huur betalen. Dat zou te zwaar voor me worden.” Het huis was binnen twee maanden af.
“Ik wist eigenlijk altijd wat ik wilde: klein, warm en cosy”, vertelt Gail. “Je moet dat grootmoedersgevoel hebben. Ik ben begonnen met de keuken. Veel mensen zoeken het niet achter mij, maar koken en bakken, daar houd ik echt van. Fiadu, snert en okro brafu zijn mijn specialiteiten. Voor mij was een open keuken belangrijk. Ik houd van gezelligheid, en zo heb je makkelijk contact met bezoek in de woonkamer.”
Muziek
De wooninrichting is eenvoudig, met een laag tv-meubel en een massief houten tafel in de woonkamer. Op de tv-tafel staat een Boeddhabeeld. “Dat heb ik gekregen toen ik hier kwam wonen. Ik hou echt van het beeld. De tafel heb ik al acht jaar. Ik houd ervan, vind het lekker om er van alles en nog wat op te doen.”
Een oranjerode muur breekt het geheel van de overige crème wanden. “Ik heb iets in m’n leven dat ervan afspat en ik wilde dat in mijn huis ook zo hebben. Dit idee dat één muur een andere kleur heeft, heb ik vaker gezien. Ik vond dat rode mooi, het straalt warmte uit. Het zal een muur met foto’s worden, of met een boekenkast ervoor. Vooral nu ik de boekenwereld ben ingedoken.”
Haar liefde voor muziek komt overal terug. De Suripop-trofee die zij met haar compositie in 2008 won, staat gepoetst op de kast. “Als ik alleen thuis ben, dan staat er altijd een goede cd op.” Het cd-rek is om een andere reden heel dierbaar. “Dat koester ik, omdat ik het van mijn beste vriendin Thea (Valk, red.) heb geërfd. Het heeft voor mij emotionele waarde en gek genoeg past het in het geheel. “Normaal staat waar nu de kerstboom staat een keyboard. Ik heb nooit geleerd te spelen, maar zo maak ik mijn liedjes. Ik vind een muziekinstrument mooi staan in een huis. Als ik veel geld had, zou ik een vleugel hebben. Maar daar is het huis te klein voor”, lacht ze. Het huis hoefde voor haar echter niet groot te zijn. “Ik weet als geen ander wat het is om geen huis te hebben. En ik ben blij dat ik nu thuis kan komen, want veel mensen beseffen niet wat het betekent om thuis te komen ergens. Ik heb het zelf kunnen neerzetten. En ik ben blij dat ik in de positie ben geweest dit te kunnen doen. Ik ben God dankbaar.”
Lees meer berichten uit de categorie Cribs.
juli 11, 2018