Langs het kanaal heeft Raúl flink gefotografeerd, maar de meeste fotoshoots doet hij in huis. Ook organiseerde hij daar feestjes voor collega-fotografen om de collegialiteit te stimuleren en te behouden. “Ik zorgde voor de locatie, het eten; barbecue of doksa en een ieder kon drank en een snack brengen. En dan waren we gezellig bijeen”, herinnert hij zich. “Dat moet ik weer eens doen!” Tot 2012 gebruikt Raúl de bovenwoning voor fotoshoots. De aanloop neemt zienderogen toe. Om de studio te bereiken, moeten bezoekers dwars door het huis. De privacy van zijn moeder komt in het geding en hij kiest ervoor om zijn shoots in een appartement of hotelkamer te doen, ook vanwege voorzieningen zoals airconditioning. Hij geniet van het huis zoals dat nu is, met het kanaal dichtbij, de verkoelende wind en de rust in de ochtend. Als hij toch iets zou veranderen aan het huis, dan zou hij airconditioning aanschaffen. “Niet dat ik last heb van de warmte, hoor. Alleen in de avonduren is het soms een beetje warm, maar nooit tot frustratie toe.”

Raúl heeft nauwelijks last van de warmte of de kou. “Zoals ik hier rondloop, in een T-shirt en een jeans, loop ik meestal ook in Nederland rond!” In het huis liggen veel foto’s uit zijn kindertijd. “Misschien klinkt het raar uit de mond van een fotograaf, maar ik heb me vroeger weleens afgevraagd waarom mensen foto’s zouden laten schieten. De waarde van foto’s ontdekte ik pas toen ik in oude dozen, foto’s van mijzelf terugvond.” Op die manier is hij het vak ook meer gaan appreciëren. Sinds 2005 heeft Raúl een relatie met Liset; samen hebben zij twee kinderen: dochter Zané (4) en zoon Ian (3). Voorheen bleef Raúl zes tot acht weken in Suriname, maar als family man komt hij nu een paar keer per jaar voor een week. Soms komt hij alleen, maar hij heeft Suriname ook bezocht met het hele gezin, of met alleen zijn dochter of zoon. En elke keer wanneer hij op zijn geboortegrond is, hernieuwt hij het contact met drie grote liefdes: zijn moeder, pindasoep en fotografie.