Goedkoop is duurhuur
Goedkoop is duurhuur
Column
Een vriend van me had een enorme lap grond gekocht. Niet gekocht in de zin van hij koopt even een stuk grond bij de notaris, nee het ging om het overnemen van zogenaamde onverdeelde boedelaandelen. Dit komt erop neer dat er een stuk grond is, waarvan hij het gros van de erfgenamen kende waarvan de een wel wilde verkopen, maar de ander weer niet. In de loop van de jaren heeft hij de welwillenden uitgekocht en via de rechter een scheiding en deling gedaan waarna het perceel na uitbetaling van de overige erfgenamen werd overgeschreven op zijn naam.
Mijn vriend die het gehele dossier had opgebouwd door de jaren heen, wist me te vertellen dat er ooit twee gezinnen daar kwamen wonen. Ze wisten dat de eigenaar van de grond al jaren geleden overleden was en er niemand naar uitkeek. Tja, dan ga je er toch wonen als niemand zijn titel opeist, zo zal de redenering zijn geweest. Deze mensen kregen kinderen en pa lief vertelde tegen de kinderen gewoon dat ze de grond naast hem konden nemen om te gaan bouwen. Neven en nichten en andere familieleden vonden dat ook een goed idee en uiteindelijk ontstond er gewoon een hele straat van mensen die daar illegaal huizen bouwden en woonden. De eigenaar van grond was toch allang dood.
Toen de verkiezingen naderden kwam een politiek figuur op het briljante idee de weg te verbeteren en stroom aan te leggen en zelfs een straatnaam toe te wijzen, toch weer goed voor 200 extra stemmen. Kortom niemand zou hun meer weg kunnen krijgen want ze hadden zelfs stroom. Althans de occupanten verkeerden in die veronderstelling,……..totdat de rechtszaak begon.
‘Maar meneer de rechter’, schreeuwden de bewoners, ‘onze voorouders wonen hier al 100 jaar. En ooit hadden ze een stukje via een koopovereenkomst gekocht daar, maar die stukken waren nooit verwerkt in het hypotheekkantoor, daarom hebben we geen titel.’ De advocaat van de occupanten zei ook dat er sprake was van een mondelinge overeenkomst en verjaring, ze woonden er immers al 100 jaar.
Maar de nieuwe eigenaar kwam goed beslagen ten ijs en toverde tot hun grote verbazing een luchtkarteringsfoto van 1970 te voorschijn. Daarop was te zien dat rond die tijd er nog helemaal niemand daar woonde. Sterker nog, uit historische kaarten van Google Maps bleek dat de eerste occupanten zich gingen vestigen rond 1990. Hierop had de advocaat van de occupanten geen weerwoord…….
De uitspraak zou binnenkort komen, maar het was al duidelijk dat het gebied ontruimd zou moeten worden. Weer een les voor mensen die te kwader trouw zonder titel ergens verblijven. Vroeg of laat valt de bijl en dan zal er ontruimd moeten worden. Aan de andere kant, ze hebben wel een aantal jaren lekker gratis gewoond. De afweging is nu of het gebouwde huis van euro 25.000 opweegt tegen het verlies van de ontruiming. Hmmmmm, misschien was het dan toch niet zo goedkoop wonen geweest…..
Jules Dest