De zogeheten ‘Conversie Wet voor Domein Grond’ is in 2003 aangenomen in De Nationale Assemblée, maar is pas in mei 2010 in werking getreden – na een voorbereiding van zeven jaar. En uiteindelijk pas in 2015, jaren na de inwerkingtreding, heeft het ministerie van Ruimtelijke Ordening, Grond- en Bosbeheer (RGB) een pilotproject voorbereid voor de conversie van grondhuur- en erfpachttitels naar eigendom. Hierin zijn zes gebieden opgenomen: Flora, de omgeving Coppenamestraat, de omgeving Kernkampweg, de Van Pettenpolder in Nickerie, de omgeving van het Commissariaat in Para en een gebied in Saramacca. Er is voor deze gebieden gekozen omdat vrijwel alle perceeleigenaren daar hebben voldaan aan de vereiste voor de conversie, namelijk bebouwing en bewoning. Vrede geeft aan dat er een taxatie heeft plaatsgevonden; in de praktijk blijkt dat de waarde bij eigendom bijkans 25 procent hoger ligt. Dit verschil moeten de perceeleigenaren dan betalen om eigenaar te worden. De afhandeling van de conversie zal via notarissen verlopen, mede omdat ervan uitgegaan wordt dat de meeste personen via een hypotheek aan het geld zullen proberen te komen. Daar is de inbreng van een notaris voor nodig.

Landbouwgronden

De twee deskundigen geven aan dat landbouwgronden niet in aanmerking komen voor conversie. Dat heeft verschillende redenen. Zo moet om te beginnen eerst worden nagegaan hoe de conversie in zijn algemeenheid uitwerkt. “Maar meer nog omdat als landbouwgrond wordt omgezet in eigendom, de kans erg groot is dat deze wordt verkaveld”, legt Tjong-Ahin uit. “Onze wetgeving is nog te zwak om de ruimtelijkeordening te beschermen. We krijgen dan een nog grotere chaos dan er nu al is.” Hij is van mening dat grond een belangrijke rol speelt in het beleid met betrekking tot ruimtelijke ordening. “Daar moet je erg voorzichtig mee omgaan.”