Juan Pigot
Juan Pigot
Het stekkie van...
Monumentale status
Wonen in een van de oudste buurten in de stad heeft zo zijn charme. Aan de Gongrijpstraat staat een pand dat sinds 1921 is gebouwd en biedt al meer dan tien jaar onderdak aan de familie Pigot. “We hebben in 2006 het pand overgekocht van mijn vaders zuster, dus eigenlijk wonen we er al veel langer”, vertelt Juan Pigot. Van de houten hoogbouw van twee verdiepingen – inclusief zolder – waarin een kleine appartement zit, is nog veel over van de historische architectuur.
“Het pand leeft want het is natuurlijk van hout gemaakt. Als er een truck langsrijdt dan voel je alles trillen. Het huis heeft naast geschiedenis ook karakter.

Pracht en praal
Maar om het historisch karakter te behouden en het huis te onderhouden, kost het nogal wat. “Voordat we het huis kochten zeiden mensen aan mijn vader: ‘Weet je wel waaraan je begint?’. Het vergt niet alleen dat je tijdig onderhoudt, maar ook geld en arbeid om de pracht en praal te behouden.” Pigot en andere eigenaren van historische panden zijn benaderd door de UNESCO, die het cultureel en historisch erfgoed van Suriname helpt conserveren. “We zitten samen te kijken naar mogelijke incentives die eigenaren kunnen krijgen als zij voor kiezen om zo een monumentaal pand te restaureren en te behouden. Het kost echt veel geld en als mensen daarin worden gestimuleerd zijn ze eerder geneigd om zo een stukje geschiedenis te helpen bewaken”, luidt de overtuiging van Pigot.
Familie Pigot is niet de eerste eigenaar van het huis geweest. Zeker vier of vijf andere generaties van andere families zijn voor geweest. Dat kan soms zorgen voor onverwachte bezoekers voor de deur, maar gelukkig brengen die leuke woonherinneringen met zich mee. “De moeder van een goede vriend belde me een keer op en zei dat zij met een achternicht voor mijn deur stond. Die wilde graag kijken in het huis omdat zij zich kon herinneren dat hier vakanties te hebben doorgebracht”, vertelt Pigot. “Het bleek dus dat die moeder hier was opgegroeid. Ze toonde me familiefoto’s waarop ze voor de deur van het pand zitten en een foto van haar opa die binnen is gemaakt. Opmerkelijk is dat de plankenpatroon exact hetzelfde is als op de foto van iemand die honderd jaar geleden hier heeft gewoond.”
‘Het KLM-huis
Ook Pigot heeft veel mooie herinneringen aan het huis van toen hij er voltijds resideerde. “Toen ik nog voor een vliegmaatschappij werkte, stond het bekend als het Partyhuis of ‘KLM-Huis’. We kregen namelijk veel personeel, zoals stewardessen en stewards, over de vloer en het was gewoon altijd feest”, blikt Pigot weer genietend terug. “Soms waren we echt bijna met veertig man in het huis of op de veranda. Ik vraag me af hoe het niet is ingestort met al het feesten dat we hier hebben gehad.”
Aan de straatkant van het pand bevindt zich een bovenveranda die een breed uitzicht biedt. “Je kijkt echt helemaal uit naar de Gravenstraat en dan zie je alle rare foefjes die mensen in het verkeer uithalen. Ik kan echt lekker ‘sma tori’s’ van hieruit bekijken”, vertelt Pigot. Het is overduidelijk te merken dat het bovenveranda een van zijn favoriete plekken is van het huis. “Ik ben elke dag hier en de veranda is nog
steeds dé plek waar ik tot rust kan komen van de dag. En als ik gewoon geen zin heb om helemaal naar het ander huis te fietsen of ik heb misschien lekker gedronken of gefeest voor de avond, dan blijf ik lekker in het appartement op zolder. Het is en blijft nog steeds mijn huis.”
Lees meer berichten uit de categorie .
februari 5, 2020