Maar om het historisch karakter te behouden en het huis te onderhouden, kost het nogal wat. “Voordat we het huis kochten zeiden mensen aan mijn vader: ‘Weet je wel waaraan je begint?’. Het vergt niet alleen dat je tijdig onderhoudt, maar ook geld en arbeid om de pracht en praal te behouden.” Pigot en andere eigenaren van historische panden zijn benaderd door de UNESCO, die het cultureel en historisch erfgoed van Suriname helpt conserveren. “We zitten samen te kijken naar mogelijke incentives die eigenaren kunnen krijgen als zij voor kiezen om zo een monumentaal pand te restaureren en te behouden. Het kost echt veel geld en als mensen daarin worden gestimuleerd zijn ze eerder geneigd om zo een stukje geschiedenis te helpen bewaken”, luidt de overtuiging van Pigot.

Familie Pigot is niet de eerste eigenaar van het huis geweest. Zeker vier of vijf andere generaties van andere families zijn voor geweest. Dat kan soms zorgen voor onverwachte bezoekers voor de deur, maar gelukkig brengen die leuke woonherinneringen met zich mee. “De moeder van een goede vriend belde me een keer op en zei dat zij met een achternicht voor mijn deur stond. Die wilde graag kijken in het huis omdat zij zich kon herinneren dat hier vakanties te hebben doorgebracht”, vertelt Pigot. “Het bleek dus dat die moeder hier was opgegroeid. Ze toonde me familiefoto’s waarop ze voor de deur van het pand zitten en een foto van haar opa die binnen is gemaakt. Opmerkelijk is dat de plankenpatroon exact hetzelfde is als op de foto van iemand die honderd jaar geleden hier heeft gewoond.”