Op kantoor van de makelaar werd de koop beklonken, en met tussenkomst van de notaris vond de overschrijving plaats. Nog voordat Jeroom en Godelieve weer naar huis zouden vertrekken, werd het perceel schoongemaakt. Alles leek op rolletjes te lopen. Totdat een man kwam vertellen dat ze zijn perceel aan het schoonmaken waren. Dat moest gewoon een misverstand zijn. Maar de man toonde zijn eigen perceelkaart. Wat bleek? Het Belgische echtpaar had een perceel gekocht dat nog een paar kilometer verder van de hoofdweg lag dan het terrein dat hen was aangewezen. Het bleek bovendien ook nog om zwampterrein te gaan.

Jeroom en Godelieve voelen zich flink bij de neus genomen. Het gaat ze zeker zo’n 20.000 euro extra kosten om het zwampterrein op te hogen en een weg aan te leggen naar de rivier. Ze hebben een jurist in de arm genomen. Het is maar de vraag hoeveel kans ze maken. De makelaar en verkoper beweren nu bij hoog en bij laag dat ze het juiste terrein hebben verkocht ondanks dat ze een ander terrein hadden aangewezen. Remy weet ineens ook ‘van niets’ en wilt geld zien voor het schoonmaken.

Partiële perceelkaart

Wat is er fout gegaan? Jeroom was afgegaan op de partiële perceelkaart. Daarop staan alleen de kadastrale gegevens van het perceel zelf, maar de exacte ligging is er niet uit af te lezen. De notaris is immers geen landmeter en uit de kaarten is niet altijd af te leiden hoe de kadastrale vork in de steel zit. Daarvoor moet je de overzichtskaart of moederkaart van het gebied raadplegen. Veel overzichtskaarten zijn te vinden bij het GLIS of het Domeinkantoor.
Wie grond koopt heeft een onderzoeksplicht, maar wie de grond verkoopt heeft ook een informatieplicht. Jeroom had ook Google Maps kunnen raadplegen. Alleen als het om de ‘stad’ gaat, kan een perceelkaart afdoende zijn omdat daar voldoende referentiepunten zijn te vinden. Maar dit geldt zeer zeker niet voor percelen in districten, waar veel op elkaar lijkt. Zelfs gecombineerd met een overzichtskaart kan het knap lastig zijn. Als het domeingrond of erfpacht is, ligt er zeker bij het Domeinkantoor een overzichtskaart van het gebied. Bij eigendomsgronden is dat vaak niet het geval of slechts gedeeltelijk. In die gevallen schakel je een landmeter in om een ‘uitmetingskaart’ te maken.