‘Met vrienden moet je niet handelen, maar wandelen!’
‘Met vrienden moet je niet handelen, maar wandelen!’
Misstanden
“Champagne!” Dolgelukkig proosten Jill, Sandhya, Monica en Karin op hun gezamenlijke aankoop: een schattig pandje net buiten het centrum van Paramaribo. Het leven lacht hen toe! Vrolijk drinken ze van hun bubbels, terwijl ze door hun nieuwe eigendom lopen en plannen maken. Nu, in februari, oogt het nog verwaarloosd en ouderwets, maar dat gaat niet lang meer duren! Ze gaan het omtoveren in drie beeldschone appartementjes die ze gaan verhuren aan buitenlandse stagiaires. “En dan, vriendinnen, verdienen wij vreemde valuta! Wij zitten he-le-maal goed. Als alles goed gaat, liggen we volgend jaar op het strand in Miami van de eerste opbrengst”, glundert Monica. Sandhya lacht. “Meisje, we zijn nog lang niet zo ver. Eerst verbouwen! Daarna gaan we dagdromen.” De vriendinnen kennen elkaar al sinds de lagere school. Alle vier hebben ze gespaard, maar niemand heeft genoeg geld om iets voor zichzelf te kopen. De bankrente is laag en tijdens een etentje hebben ze besloten om hun geld winstgevender te maken door samen in onroerend goed te investeren. Ze zijn op zoek gegaan en hebben na lang wikken en wegen de knoop doorgehakt en dit huis gekocht. Bij de notaris hebben ze een naamloze vennootschap opgericht waarin ze alle vier een even groot aandeel hebben.
De bom barst in oktober. De tegels liggen schots en scheef en het dievenijzer is zó slordig gelast, dat de shutters niet meer open kunnen. Kranen lekken en deuren hangen scheef in de scharnieren. Ook heeft John steeds extra materiaal nodig: sommige spullen zijn verdwenen en andere zijn kapotgegaan. Niet alleen het pand, maar ook de jarenlange vriendschap vertoont scheurtjes. Monica, Jill en Karin zijn door hun reserves heen en Sandhya heeft geen zin om nog meer te investeren in hun gezamenlijke droom, die steeds meer op een nachtmerrie begint te lijken. Jill, Sandhya en Karin komen bij elkaar in het pand. Ze besluiten het pand te verkopen en praten over de mogelijkheid om John voor de rechter te slepen. Daar zien ze vanaf: een rechtszaak duurt jaren en ze hebben geen geld voor een advocaat. Monica is niet gekomen, zij heeft een app gestuurd met de boodschap dat ze he-le-maal klaar is met het pand en voorlopig ook met haar vriendinnen. Ze sluit af met de veelzeggendecmededeling: “Mijn moeder had gelijk: met vrienden moet je wandelen, maar niet handelen!” Voordat ze naar een makelaar gaan, komt Sandhya met een oplossing: zij neemt een lening bij de bank, koopt de andere vennoten uit en gaat in zee met een gerenommeerde aannemer. Hij is wat duurder dan John maar levert het project binnen twee maanden op, volgens afspraak. Het pand heeft uiteindelijk meer gekost dan begroot maar de verhuur loopt en Sandhya heeftc inkomsten. Om dat te vieren, neemt ze Jill en Karin mee naar BovenSuriname. Daar laten ze de gebeurtenissen nog eens de revue passeren. De drie zijn blij dat hun vriendschap de problemen heeft overleefd, maar vinden het jammer dat ze Monica niet meer zien. Uit de sula appen ze haar een selfie. “Meisje, we missen je! Kom maar snel weer met ons ha… eh.. wandelen!”
Hoe kun je dit soort problemen voorkomen? • Ga niet met de eerste de beste klusjesman in zee, maar zoek een gedegen aannemer. • Vraag de aannemer naar zijn cv. Wat heeft hij gedaan? Waar heeft hij gestudeerd en/of ervaring opgedaan? Vraag naar referenties. • Check of de aannemer bekend is bij de Algemene Aannemers Vereniging en of hij staat ingeschreven bij de Kamer van Koophandel en Fabrieken. • Vraag juridisch advies, teken een contract. • Betaal in fasen en laat het werk door een andere professional controleren. Die kan ook voor je nagaan of de vergunningen en tekeningen in orde zijn.
Lees meer berichten uit de categorie .
december 24, 2017