Met een stem waarin de liefde doorklinkt vertelt Cooman over de dieren, terwijl wij een ronde doen op de ‘boerderij’. “Helaas planten we niet omdat de dieren vrij rondlopen en alles opeten.” Hij laat vol trots de verschillende dieren zien. Er zijn kippen, koeien, schapen en ook paarden. “De paarden zijn van Annette, zij houdt van paardrijden.” Annette: “In Nederland had ik altijd ook paarden en ik ben inderdaad gek op rijden.” Vijftien jaar geleden leerden de twee elkaar kennen en Buningkoos er uiteindelijk voor om in Suriname te komen wonen. “Ik mis de stranden wel, maar het leven hier in Suriname, en vooral hier in Saramacca, is veel meer holistisch en heerlijk rustig.” Regelmatig gaat zij te paard de plantage doorrijden om even de teugels te vieren. De dieren hebben allemaal een naam, wat de persoonlijke zorg benadrukt. En hoewel het een relaxte bedoeling lijkt, hebbende twee het best wel druk om alles schoon te houden en de dieren te verzorgen.

Alternatieve dakbedekking

Aan de linkerkant van de hoofdtent is een leuk tweekamerverblijf dat in eerste instantie was gebouwd om gasten uit Nederland, die Buning kwamen bezoeken, een eigen plek aan te bieden. Nu wordt het ook gebruikt voor toeristen die willen genieten van het leven op het platteland. Binnen van het logeergebouw is het opmerkelijk koel. De troelibladeren die zijn gebruikt als alternatieve dakbedekking, zorgen voor dit heerlijk effect. Een populairder alternatief zijn de tassibladeren. Vooral marrons en inheemsen maken daarvan gebruik als bedekking van hun huizen en hutten in het binnenland. “Hier, zo dicht bij de stad, hebben we vrijwel geen tassi. We doen het met de troelibladeren, die ook makkelijker zijn in onderhoud.” Ook de grote hangmattentent op Pasensi Roetoe is hiermee bedekt. Opmerkelijk in de logeerkamers is ook het gebruik van de mamyo; een kleed dat gemaakt is van verschillende soorten stof. “Die komt ook uit de tijd van mijn oma”, wijst Cooman aan.