Waterdruk
Waterdruk
Hydrofoor nog lang niet overbodig
Heel spaarzaam
Vijftien jaar geleden kreeg het waterleidingnet van de Surinaamse Water Maatschappij (SWM) een flinke opknapbeurt en werd het aanzienlijk uitgebreid. Toch blijkt (te) lage waterdruk nog altijd niet tot het verleden te behoren. Een hydrofoor is daarom nog lang geen overbodige luxe.
Glenn Belfor beheert een huis aan de rand van het centrum. De huurders kampten ineens regelmatig met een lege durotank. Iets wat al die jaren niet eerder was voorgekomen. Hun waterverbruik was altijd hetzelfde. Eerst werd gedacht aan een ondergrondse lekkage. “Maar het water lag voorbij de meter maar het radertje draaide niet”, vertelt Belfor. Afgesloten zijn kon ook niet want er stond geen waterrekening open. Navraag bij de SWM bevestigde dat.

Degelijk leidingwaternet
Vijftien jaar geleden kreeg het waterleidingnet van de SWM een flinke opknapbeurt met 16 miljoen euro Nederlandse ontwikkelingssteun. De meeste leidingen bleken minstens zeventig jaar oud. Op veel plaatsen werd gekampt met enorme ‘lekverliezen’. De eerste drinkwaterleidingen waren aangelegd in de jaren dertig van de vorige eeuw.
SWM wilde op termijn het “hele noordelijke, dichtbevolkte gebied van Suriname voorzien van een degelijk leidingwaternet. Daarvan is nu geen sprake”, staat in een reportage uit 2005. Ook werd het PARWAproject (Paramaribo Water) gelanceerd. Onderdeel daarvan was een nieuwe productiestation aan de Van Hattemweg nabij Lelydorp, dat goed is voor 1.100 kubieke water per uur. Het klonk als betere tijden en de vernieuwingswerkzaamheden aan het waterleidingnet zagen er allemaal veel belovend uit. Toch blijkt te lage waterdruk nog altijd niet tot het verleden te behoren. Een hydrofoor is daarom nog lang geen overbodige luxe. Inmiddels is het SWM-waterleidingnet qua buizen en leidingen flink opgeknapt. Wat dat betreft is inmiddels inderdaad sprake van een degelijk leidingnet. Even leek dat ook te gaan gelden voor de waterdruk.
SWM wilde op termijn het “hele noordelijke, dichtbevolkte gebied van Suriname voorzien van een degelijk leidingwaternet. Daarvan is nu geen sprake”, staat in een reportage uit 2005. Ook werd het PARWAproject (Paramaribo Water) gelanceerd. Onderdeel daarvan was een nieuwe productiestation aan de Van Hattemweg nabij Lelydorp, dat goed is voor 1.100 kubieke water per uur. Het klonk als betere tijden en de vernieuwingswerkzaamheden aan het waterleidingnet zagen er allemaal veel belovend uit. Toch blijkt te lage waterdruk nog altijd niet tot het verleden te behoren. Een hydrofoor is daarom nog lang geen overbodige luxe. Inmiddels is het SWM-waterleidingnet qua buizen en leidingen flink opgeknapt. Wat dat betreft is inmiddels inderdaad sprake van een degelijk leidingnet. Even leek dat ook te gaan gelden voor de waterdruk.
Hoge verwachtingen
Belfor had hoge verwachtingen van het PARWA-project. Met hem de gehele gemeenschap. Sindsdien zijn tienduizenden nieuwe aansluitingen gerealiseerd. “Veel gedeelde druk is nauwelijks druk”, zegt Belfor een illusie armer. Als het om waterdruk gaat, is nog altijd geen sprake van ‘degelijk’. Die zakt steeds vaker van oudsher naar een tergend dieptepunt. Zelfs uit zogenoemde ‘voetenkranen’ in laagbouwwoningen zonder hydrofoor, komt dan nauwelijks iets dat op waterdruk lijkt. Laat staan uit aanrechtkranen, douches en kranen op bovenverdiepingen. Maar ook durotanks vullen zich amper weer aan. “Waar we gewend waren elke dag wel een wasje te doen, bleek het verstandiger dat om de drie dagen te doen. En flink korter douchen.”
Best trots
Toch mag Suriname best tevreden zijn waterleidingnet en vooral ook op de kwaliteit van het drinkwater. Het is een goede ontwikkeling dat steeds meer huishoudens op het waterleidingnet worden aangesloten. Schoon, binnen handbereik aftapbare drinkwater is immers een basisrecht. Maar wie vijftien jaar geleden verwacht had het water uit de kranen zou komen spuiten, komt nu bedrogen uitgekomen. “Vooral hoe wij zo dichtbij het hoofdstation Poelepantje wonen, had ik verwacht geen hydrofoor meer nodig te hebben”, zegt Bishoen. Toch wil hij niet mopperen over de situatie. “We zijn een land in ontwikkeling en hebben niet zoveel geld als het buitenland. Bovendien moeten ze wel met al die hoogbouw een enorme druk hebben.”
Ook beheerder Belfor vindt hij het Surinaams waterleiding in dat licht niet zo slecht. “De SMW zorgt dat het water bij de mensen in hun durotank sijpelt en iedereen zorgt met zijn eigen hydrofoor voor zijn eigen waterdruk. Dat is nog altijd beter dan heleboel andere landen waar mensen lange afstanden moeten afleggen om water te sjouwen.”
Er is altijd wel reden waarom waterdruk naar een minpunt daalt. Regelmatig is er sprake van werkzaamheden aan leidingen of onderhoudswerkzaamheden in een productiestation. “Wat dat betreft is een hydrofoor nog lang geen overbodige luxe in Suriname”, zegt Glenn. Hij bekijkt het van de zonnige kant. “Ik was allang blij dat het geen lekkage was, anders moesten we leidingen gaan opgraven. Waar ik vooral voor vreesde was een hoge waterrekening omdat ik dacht dat honderden liters water zomaar in de grond was weggelekt.”
Lees meer berichten uit de categorie .
februari 8, 2020